Blawatska Helena Doktryna tajemna 1 i 2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

świata; zrzucony jest na ziemię i aniołowie jego z nim są zrzuceni.
Kabalistyczna wersja tego fragmentu Apokalipsy św. Jana jest przedstawiona w Codex Nazaraeus,
świętym piśmie nazarejczyków, prawdziwych mistyków, chrześcijan Jana Chrzciciela i
wtajemniczonych w Chrystusie. Bahak Ziwo, Ojciec Geniusza otrzymuje rozkaz ukształtowania istot
tworzyć. Ale tak jak nie zna Orkusa, tak nie może wypełnić tego polecenia i wzywa na pomoc
Fetahila, jeszcze czystszego ducha, który jednak go zawodzi. Jest to powtórzenie niepowodzenia
file:///D|/eBooks/Ebooks/Duchowosc_Religia/Blawats...na%20-%20Doktryna%20tajemna%201%20i%202/194-11.htm (2 of 13) [07-May-11 4:09:02 PM]
B/194: H.Bławatska - Doktryna Tajemna, tom 1&2
ojców, panów świata, którzy byli bezskuteczni raz za razem.
Poniżej zamieszczam fragment ze swoich wcześniejszych prac.
Wówczas na scenie tworzenia pojawił się duch [opierając się na autorytecie Ireneusza, Justyna
Męczennika, i samego Kodeksu Dunlap wykazuję, iż nazarejczycy rozpatrywali ducha w związku z
naszą Ziemią jako żeńską i złą sile], tzw. duch Ziemi lub dusza Psyche, którą św. Jakub nazywał
diabelską, niższa część Anima Mun-di lub astralnego świata. U nazarejczyków i gnostyków ów
duch był żeńskim początkiem. I tak duch Ziemi zauważył, że u Fetahila (Fetahil jest utożsamiany z
zastępem pitrisów, tworzących człowieka, ale tylko jako powlokę. U nazarejczyków był on królem
świata i stworzycielem, ale w tym wypadku jawi się jako pechowy Prometeusz, któremu nie udało
się unieść żywego ognia, niezbędnego do ukształtowania boskiej duszy, ponieważ nie znał on
tajnego imienia, nie wypowiedzianego imienia kabalistów), nowszego człowieka, (tego ostatniego)
błyszczenie zmieniło się i zamiast lśnienia był ubytek i uszczerbek, przebudził Karabtanosa [ducha
materii i pożądania. Kama-rupa minus manas, umysł], który był zażarty i pozbawiony rozumu oraz
zdania, i powiedział mu: Wstań, popatrz, wspaniałość (światło) nowszego człowieka (Fetahil) nie
udała się (dokonanie lub stworzenie ludzi), zmniejszenie tego lśnienia jest widoczne. Wstań,
podążaj za swoją Matką (Spiritus) i uwolnij się z powstrzymujących cię ograniczeń i tych
obszerniejszych całego świata. Po tym dochodzi do połączenia zażartej i ślepej materii, kierowanej
sugestiami ducha (nie boskiego tchnienia, ale astralnego ducha, już zarażonego materią w uwagi
na jego podwójną istotę); propozycja Matki została przyjęta. Spiritus począł Siedem Postaci i
Siedem Planet, przedstawiających również siedem głównych grzechów, płód duszy astralnej
oddzielony od jego boskiego zródła (ducha) i materii, ślepego demona żądzy. Fetahil, widząc to,
wyciągnął rękę nad bezdenną materią i powiedział: Niech Ziemia istnieje tak, jak istniał przybytek
sił. l, opuszczając swoją rękę w chaos zgęścil go, tworząc w ten sposób naszą planetę.
Następnie Kodeks podaje, że Bahak Ziwo został odłączony od Spiritusa i geniusze lub anioły
oddzielone były od zbuntowanych. Wtedy (największy) Mano [ów Mano nazarejczyków jakoś
dziwnie jest podobny do hinduskiego Manu i Niebiańskiego Człowieka w Rigwedzie], mieszkający z
największym Ferho, przyzywa Kebar Ziwo [znanego także pod imieniem Nebat Iawar bar lufin
Ifafin], Ster i winną Latorośl pokarmu życia [Jam jest ona winna macica prawdziwa, a Ojciec mój
jest ci winiarzem Ewangelia św. Jana] / on, będąc trzecim życiem i litując się nad zbuntowanymi
i głupimi geniuszami, widząc ich ogromną ambicję powiedział: Panie geniuszy (eonów) [u
gnostyków Chrystus i Michał, który w niektórych wypadkach jest tożsamy z Nim, by) władcą eonów]
zobacz, co czynią geniusze (zbuntowane anioły) i nad czym debatują. Mówią oni: wywołamy świat i
wywołamy siły do życia. Geniusze są panami (Principes), synami światła, ale Ty jesteś posłem
życia.
Aby przeciwdziałać wpływom tych siedmiu zle usposobionych pryncypiów płód Spiritusa, Kebar
Ziwo (lub Kebar Zio), Potężny Władca Zwiata tworzy siedem drugich żyć (główne, kardynalne
cnoty), które z góry lśnią w swoich formach i światłach i w ten sposób przywracają równowagę
pomiędzy dobrem a ziem, światłem a ciemnością.
Odnajdujemy tu powtórzenie wcześniejszych alegorycznych, podwójnych systemów, podobnych do
systemu Zoroastra, i zauważamy zarodek dogmatycznych i dualistycznych religii przyszłości;
zarodek, który następnie rozrósł się w potężne drzewo w chrześcijaństwie. To już pierwszy zarys,
pierwsze oznaki dwóch Najwyższych Boga i szatana, ale w stancach to nie występuje.
Większość zachodnich, chrześcijańskich kabalistów zwłaszcza Eliphas Levi w swoich
pragnieniach pogodzenia okultystycznej wiedzy z dogmatami Kościoła użyli wszystkich wysiłków, [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne