Bhagawadgita

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Panie"; pieniem ich rozbrzmiewają niebiosa.
22. Rudry - duchy potęg niszczących i burzy, Aditie - światłości i blasku syny, Maruty,
Gandharwy - wichrów duchy i muzyki, skarbów ziemi gigantyczne bogi, olbrzymy strażniki i świetlistej
Jutrzenki blizniacze boginie i Sadje - bogi żywotnych tchnień, i praojców opiekuńcze duchy, i
przemian kosmicznych Bogi; tytany, geniusze, demony potężne, wielkich jogów i mędrców
zastępy wszystkie w zachwycie w Ciebie zapatrzone.
23. W bojazni świętej jako i ja, drży wszechświat cały, o Panie, prze Twym potężnym,
zjawionym Twym kształtem, o lic mnogości; ust Twoich i ócz jaśnienie trwogą przejmuje. Aona
36
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
ogromem wypełniasz przestwory, ramion wielością strop wspierasz szeroki, a wśród groznych Twych
warg, zęby jako miecze lśnią.
24. Promiennej tęczy wielobarwnym łukiem pieścisz nieboskłony; ust Twych wargi
płomienne, a bezdenne zrenice wszechwidzącym się jarzą wejrzeniem. Na niebie, na ziemi i
wszędzie - Ty, Ty jeden, o Panie nad Pany i nic okrom Ciebie nie masz wśród przestworów. Drżę
przed Twoim ogromem, uchodzą me siły, spokój ulatuje duszy, o Wisznu, miłościw mi bądz!
25. Jako Czasu lśniące, ostre miecze błyszczą przerażające Twoje kły w czeluści ognistych,
rozwartych, olbrzymich Twych szczęk. Drżę cały, nie wiem gdzie się skryć przed straszliwym Twoim
Obliczem. Litości i zmiłowania, wszak Tyś jest światów wszystkich schron.
26. Oto widzę jak Dritarasztry synowie, a za nimi w ślad liczni tej ziemi książęta: Bhiszma i
Drona i Suty królewski syn i z obu walczących stron rycerstwa kwiat
27. śpieszy bezwolnie, by jak w otchłań wpaść, w rozwartą czeluść Twoich ust, gdzie kły
straszliwe lśnią i jako żarna olbrzymie mielą i miażdżą w proch uwięzłe wśród nich wojowników
głowy.
28. Jak wody rzek pędzą z szumem, by rzucić się w oceanu łono, tak płynie w pośpiechu tych
ziemi władców potok nieskończony i w płomieniste usta Twoje wpada.
29. Jako ćmy, co z uporem się śpiesząc, w płomień jarzący lecą na niechybną swą śmierć, tak
oni płyną w pośpiechu, by zniknąć w ust Twoich otchłani.
30. Z wszech stron wszystko pochłaniasz i spalasz; ogniowymi liżesz języki i rzecz wielką
spopielasz do cna. Chwała Twa grozna wypełnia przestwory, i płonie wszechświat cały, o Panie, w
ogniu Twych jarzących promieni.
31. Istotę Twoją odsłoń mi, Panie, ta straszna Twa postać grozą uderza; we czci na twarz
przed Tobą upadam, ulituj się przepotężny Panie, Twą prawdziwą chcę poznać Istotę, tej potęgi
Twej niewstrzymany pęd wstrząsa i przeraża.
I rzecze Pan:
32. Jam jest Czas, co zniszczenie w świat niesie, zjawiony na ziemi, by Prawu wyraz dać, by
ludzkość śmiercią razić. I bez ciebie Ardżuno ani jeden z tych z tych rycerskich rzesz uszykowanych
w bój, nie może śmierci ujść.
33. Ardżuno powstań! I w bitwę idz i sławę zdobądz sobie; wrogów pokonaj twych i bogatym
władnij królestwem. Nie ociągaj się, Mą wola oni skazani już, ty Mej woli bądz jeno wyrazem.
34. Drona i Bhiszma i Dżajadratta, Karna i wojownicy tu wszyscy przeze Mnie są już
porażeni. Więc uderzaj, Ardżuno, bez trwogi idz w bój i walcz, twoim będzie nad wrogiem
zwycięstwo.Sandżaja rzekł:
35. Usłyszawszy te słowa Szri Kriszny, wódz o królewskim diademie ze złożonymi stanął przed
Nim dłońmi, w kornym, najniższym pochylił pokłonie i ozwał się znów, z trwogi poświętnej drżąc:
Ardżuna rzecze:
36. O Panie potęgi mocy, słusznie, zaprawdę słusznie świat cały raduje się Twej chwale
niezmiernej, w hymnach i pieśniach wysławiając Ciebie; Demony strachem rażone pierzchają przed
Twoim Obliczem, a świętych zastępy skłaniają się zbożnie.
37. Jakżeby Cię mogli nie uwielbiać kornie, o Duchu przenajwyższy! Boski majestacie, Pra-
przyczyno wszechrzeczy, wszechświatów Kolebko jedyna, Bogów najpotężniejszy Panie; coś od
Brahmy samego wznioślejszy, nieskończony, niezniszczalny, niezmienny, bytu i "nie bytu" wieczysta
Krynico, niewymowne, ponad-słowne TO,
38. Najpierwszyś Ty spośród Bogów, i Człowiek przedwieczny Tyś jest. Wszechżycia yródlisko
jedyne; Tyś mądrością i mądrości przymiotem i najgórniejszy Tyś jest "przybytek". Tyś
nieogarnionym wszechbytem; w tobie zawarte wszechświatów miliony, Twój kształt ogromny w
bezmiar rozpostarty.
39. Tyś Waju - wichrów bóg i Jama - śmierci Pan; Tyś Agni - płomieni wszystkich Władca i
Czandra - księżyc, w pośród gwiezdnych rzesz; Waruna - rządca wszelkich wód i Pradżapati -
odwieczny Rodzic człowieka. Chwała tobie stokrotna tysiąckrotna chwała! Cześć, sława,
uwielbienie i chwała znów i znów, w nieskończoność.
37
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
40. Wszystko we czci w proch przed Tobą upada, wszystko z wszech stron wielbi Ciebie
zbożnie; granic nie ma Twa moc, ni miary Twa potęga, wszechstwór ogarnia, boś Ty wszystkością
Sam. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne