cesar_1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

62 przed n.e.; jako konsul desygnowany, tj. wybrany, ale jeszcze nie urzędujący,
pierwszy oddał swój głos za skazaniem katylinarczyków. Zdolny mówca.
55
Quintus Tullius Cicero, młodszy brat najsłynniejszego mówcy rzymskiego, Marka
Tuliusza Cycerona, ożeniony z siostrą Attyka, Pomponią, poparł brata w czasie spisku
Katyliny, aczkolwiek głosował przeciw karze śmierci; został pretorem na r. 62; w
latach 61-58 namiestnikiem w Azji. Był legatem Cezara w czasie wojny galickiej od r,
54 przed n.e. W r. 43 zamordowany. Pozostała po nim rozprawka De petitione
consulatus.
56
M a r c u s Tullius Cicero, ur. 3 stycznia 106 r. przed n.e. w Arpinum (Lacjum), syn
rzymskiego rycerza, po raz pierwszy w swoim rodzie (homo novus) uzyskał konsulat w
r. 63 przed n.e. Jako konsul urzędujący odkrył spisek Katyliny, lecz za
ukaranie spiskowców śmiercią został wygnany z Rzymu za sprawą P. Klodiusza w r.
58, ale już w r. 57 otrzymał pozwolenie powrotu. W wojnie domowej
wypowiedział się po długim wahaniu za Pompejuszem przeciw Cezarowi. Po
śmierci Cezara występował przeciw M. Antoniuszowi (Filipiki) i 7 grudnia
43 r. przed n.e. został przez jego siepaczy zamordowany. Zachowało się 58
jego mów politycznych i sądowych. Teoretyczne problemy ustrojowe przedstawił w
dziełach: De re publica i De legibus. Jest również autorem teoretycznych dzieł z
zakresu retoryki. Doprowadził do doskonałości okres (period), tj. bogato rozbudowane
zdanie, stanowiące całość myślową i artystyczną. W ostatnich latach życia rozwija
intensywną działalność pisarską w zakresie filozofii. Oto dzieła bodaj najważniejsze:
Academica, De finibus bonorum et malorum, Tusculanarum disputationun libri V, De
natura deorum, Timaeus, Cato maior de senectute, Laelius de amicitia, De officw.
Eklektyczny ich charakter nie umniejsza twórczego wkładu Cycerona w filozofię
antyczną Wybrał bowiem z myśli greckiej to, co było najzdrowszym pokarmem dla
jego narodu i ówczesnej ludzkości. Słusznie nazwał go Tadeusz Zieliński
(Chrześcijaństwo starożytni a filozofia rzymska, s. 7. Zamość 1921, Z. Pomarański)
geniuszem doboru. Rozwinął język filozoficzny w Rzymie. Utwory jego charakteryzuje
głęboki, optymistyczny humanizm, czynna postawa etyczna, żarliwe przywiązanie do
rzymskiej republiki.
57
Zwiątynia Jowisza Kapitolińskiego została zniszczona przez pożar w r. 83 przed
n.e, Cezar oskarżył Katula w związku z odbudową tej świątyni o niewłaściwą
gospodarki pieniędzmi publicznymi: disąuisitio de peculatu.
58
Quintus Caecilius Metellus Nepos, trybun ludowy z r. 62 przed n.e., Cyceronowi
zarzucał wykonanie wyroku śmierci na katylinarczykach. Najwięcej mu się wówczas
przeciwstawiał Katon Młodszy, sprawujący właśnie także godność trybuna
ludowego
59
Pretor miał w Rzymie prawo do dwu liktorów.
60
Preteksta, toga bramowana purpurą, którą nosili cenzorowie, konsulowie, pretorowie
i edylowie kurulni.
6l
Quintus Curius, uczestnik spisku Katyliny, którego plany ujawnił Fulwii, ta
Cyceronowi (Sal. Kat. 23, 26, 28).
62
L u c i u s V e 11 i u s, jeden z uczestników spisku Katyliny; pozwany przez Cezara
do sądu o fałszywe doniesienie nie zjawił się. Ta odmowa posłuszeństwa w stosunku do
wyższego urzędnika pociągała z zasady konfiskatę majątku i uwięzienie.
63
Zaopatrzenie w pieniądze, broń i niezbędny orszak.
64
W czasie propretury w r. 61/60 odniósł szereg zwycięstw nad plemionami
Luzytanów (dzisiejsza Portugalia) i Kallaików (północno-zachodnia Hiszpania), wrócił
do Rzymu już w lecie r. 60.
65
Wodzowi przed odbyciem triumfu nie wolno było przekroczyć pomoerium (nie za-
budowana przestrzeń po obu stronach muru miasta).
66
Marcus Calpurnius Bibulus, zacięty przeciwnik Cezara. Ożeniony z córką Katona
Młodszego, Porcją; razem z Cezarem sprawował edylat kurulny w r. 65 przed n.e.,
preturę w r. 62. Za zlekceważenie swej osoby przez Cezara mścił się edyktami,
zawierającymi inwektywy na niego.
67
Na rok 59 przed n.e.
68
W ten sposób nazywano okolice położone między Kampanią i Adriatykiem; byty
bogate w pastwiska.
69
Zwyciężony Mitrydates zadał sobie śmierć w 63 r. przed n.e. Pompejusz
wylądowawszy w Brundyzjum w grudniu r. 62 zwolnił całą armię i z małą tylko świtą
ruszył do Rzymu, aby poza pomoerium czekać na triumf. Odbył się on we wrześniu
61 r. Ale za sprawą Lucjusza Lukullusa spotkał się Pompejusz z gwałtowną opozycją
senatu wobec swych wniosków.
70 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne