HARRY ADLER UmiejÄtnoĹÄ realizowania marzeĹ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Przeanalizujmy teraz kwestię twojego wrodzonego, choć zapewne uśpionego mistrzostwa.
Pamiętaj, iż osoby, które osiągnęły doskonałość w jakiejś dziedzinie, nie są jej świadome,
nawet jeżeli ich biegłość jest oczywista dla wszystkich wokół Rozważmy tak pospolitą
umiejętność, jak zawiązywanie sznurowadeł. Rzadko przychodzi nam na mysi, ze jest to
niezwykle złożona czynność, jeżeli jednak obserwowałeś kiedyś dziecko, zazdrośnie przygląda-
jące się, jak jego nieco starszy kolega nonszalancko demonstruje swe umiejętności w dziedzinie
sznurowania butów, wiesz, jak wygląda mistrzostwo z zewnątrz. Spróbuj przekonać kogoś, kto
79
nie potrafi pływać lub jezdzie na rowerze, ze jest to łatwe; każdy to potrafi, trzeba tylko
spróbować", a zaczniesz rozumieć, na czym ono polega. Połowa naszego społeczeństwa może
świetnie radzie sobie z majsterkowaniem, mimo to ta nieświadoma sprawność wydaje się
pozostałym niemal nadludzka.
Jeżeli nie przekonały cię zaprezentowane przykłady, pomyśl o czynnościach, które wykonujesz
w ciągu dnia. Niczego nie pomijaj, golenia, parzenia kawy, prowadzenia samochodu,
odprowadzania dzieci do szkoły lub przeczytania powieści w ciągu kilku wieczorów Następnie
spróbuj zauważyć niepojętą złożoność tego, czego dokonałeś, setki skoordynowanych ruchów
mięśni, przemian chemicznych w organizmie, sprawność manualną, dzięki którym możesz np.
przejechać wiele kilometrów, nieświadom, ze prowadzisz samochód, myśląc o czymś zupełnie
innym lub rozmawiając z towarzyszem podróży. Albo przenieś się myślami w przeszłość
Umiejętność chodzenia nie straciła nic ze swego znaczenia tylko dlatego, ze nie pamiętasz
owych tysięcy nieudanych" ruchów, których zwieńczeniem były pierwsze, chwiejne kroki.
Musiałeś podjąć milion prób nawiązania porozumienia w ojczystym języku, byś mógł dzisiaj
swobodnie rozmawiać, nieświadom ogromu wysiłku włożonego w zdobycie tej sprawności. Nie
wspominając już o obsłudze magnetowidu i innych czynnościach.
Mistrzostwo jest zatem uniwersalne. I oczywiście przejawia się w relacjach z innymi, którzy z
takim samym podziwem przyglądają się, jak demonstrujesz swe wyjątkowe uzdolnienia lub
umiejętności, z jakim ty obserwujesz przejawy doskonałości innych. Powyższe stwierdzenie
dotyczy zarówno tego samego rodzaju umiejętności (np. różnych poziomów zaawansowania w
określonym rzemiośle, grze na instrumentach muzycznych, sporcie lub uniwersalnych
sprawnościach, np. prowadzeniu samochodu), jak i odmiennych dziedzin. W pierwszym
przypadku prawdopodobnie przyglądasz się czyjejś sprawności w taki sam sposób, w jaki
absolutny nowicjusz patrzy na ciebie, natomiast w drugim zdumiewa cię całkowicie obca
umiejętność. Pod innymi względami mistrzostwo ma jednak charakter osobisty i
niepowtarzalny. Pewne czynności wykonujesz w jedyny, tylko sobie właściwy sposób.
Zastanów się chwilę i przypomnij sobie działanie lub wydarzenie, w którym zademonstrowałeś
swą biegłość, doznając zarazem poczucia absolutnej pewności siebie. Bez wysiłku osiągnąłeś
wówczas doskonałość.
Teraz ponownie przeżyj to doświadczenie z możliwie największą intensywnością. Posłuż się
technikami stosowanymi w poprzednich ćwiczeniach, skupiając się kolejno na wszystkich
modalnościach: wzroku, słuchu, dotyku. Zanotuj submodalności, korzystając w razie potrzeby z
listy zamieszczonej na stronach 57-58. W szczególności spróbuj przywołać dominujące
wówczas doznanie, mogło nim być poczucie lekkości, ściskanie w dołku" itp. Następnie określ
dziedzinę życia, w której chciałbyś zyskać więcej pewności siebie. Dla potrzeb ćwiczenia nie
musisz wybierać sfery, w której czujesz się beznadziejnie", lecz tę, w której możesz osiągnąć
postępy i - co jest najbardziej wskazane - którą będziesz miał okazję zajmować się w
przyszłości. Dokonawszy wyboru, odtwórz w wyobrazni związane z nią doświadczenie.
Porównaj submodalności właściwe stanom mistrzostwa i przeciętności". Nie spiesz się, masz
przecież dużo czasu, odpręż się i wprowadz w stan alfa, który ułatwia tworzenie wyobrażeń i
obserwowanie różnic.
POWIELANIE MISTRZOSTWA
Kolejnym etapem jest przenoszenie submodalności ze stanu mistrzostwa do sytuacji, którą
pragniesz zmienić. Jeżeli obrazy pierwszego wspomnienia są większe i jaśniejsze, należy nadać
te same cechy wyobrażeniu czynności, w której chcesz osiągnąć postępy. Wizja mistrzostwa
często bywa zasocjowana (tzn. obserwujesz sytuację z punktu widzenia jej uczestnika),
natomiast przeciętności - zdysocjowana; nie wolno ci zapomnieć o skorygowaniu tego aspektu
doświadczenia. Przeanalizuj kolejne submodalności i usuń wszystkie różnice, stosując
skuteczny, mistrzowski wzorzec. Na zakończenie, doznając ponownie sytuacji, którą pragniesz
zmienić, przywołaj odczucia, wszelkie submodalności kinestetyczne, które zidentyfikowałeś i
80
dobrze poznałeś podczas odczuwania stanu mistrzostwa.
Co począć, gdy przywołane z pamięci doskonałe zachowania nie są satysfakcjonujące,
zwłaszcza w porównaniu z osiągnięciami innych? Poza kreowaniem wizji własnych
doświadczeń możesz wyobrazić sobie kogoś innego, nawet wysokiej klasy specjalistę, którego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne