160. Schuler Candace Kochankowie i nieznajomi

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- A to, co powiedziałeś o jego talencie, czy to była
prawda?
- Już raz mnie o to pytałaś.
- I nie odpowiedziałeś mi. Więc?
- Tak - przyznał niechętnie. - Nie miał za grosz ta�
lentu.
- Czy naprawdę sądzisz, że dowiedział się o tym do�
piero od ciebie? - dociekała z łagodną nieustępliwością.
- Czy myślisz, że nie zdawał sobie sprawy z tego, że
jego młodszy brat jest o wiele zdolniejszy?
Jack patrzył na nią, jak gdyby objawiła mu rewelację.
Rzeczywiście, przez lata opierał swoją ocenę wydarzeń
na założeniu, że Eryk o tym nie wiedział. Dopiero Faith
zdołała mu uświadomić, że możliwe jest inne podejście.
Dostrzegła wahanie w jego wzroku i nie zmarnowała
szansy.
- Większość ludzi dokładnie zna swoje możliwości,
choć niewielu się do tego przyznaje - ciągnęła pospiesz�
nie. - Powiedziałeś, że Eryk chciał, abyś napisał mu
szkic scenariusza, pamiętasz? I twierdził, że postara się,
aby został jak najszybciej kupiony. Dlatego wydaje mi
się, że zdawał sobie dokładnie sprawę, jakie Są jego
możliwości, i od razu zrezygnował z bardziej ambitnych
pomysłów, stawiając na czystą komercję. Pewnie kiedy
tamtego wieczoru nazwałeś go beztalenciem, wcale nie
był zaskoczony - a przynajmniej nie na tyle, żeby z tego
powodu pomyśleć o samobójstwie/Musiał mieć jakieś
Anula & Irena
scandalous
inne problemy, Jack, o których nic nie wiedziałeś. Wspo�
minałeś, że tego lata był ciągle na obrotach, pił, bawił się
i sięgał po trawkę. Może coś go gryzło i za wszelką cenę
chciał o tym zapomnieć? Może była jakaś kobieta, mog�
ło się coś dziać w pracy - przecież wiesz, jakie są stosun�
ki w studiach filmowych. Kto wie? Może złożyło się
kilka przyczyn? Nigdy nie będziesz wiedział na pewno,
co go do tego popchnęło. Zabrał swoją tajemnicę do
grobu. W każdym razie, ludzie nie popełniają samobój�
stwa z byle powodu. Myślenie, że Eryk mógł wysko�
czyć przez okno tylko dlatego, że powiedziałeś mu coś,
o czym i tak sam wiedział, jest... - przez chwilę szukała
słowa - ...jest z twojej strony przejawem czystej aro�
gancji.
- Arogancji?
. - Tak, dobrze usłyszałeś, arogancji, Kłóciłeś się
z bratem - to się zdarza każdemu rodzeństwu. Zrobiłeś
kąśliwą uwagę - a pokaż mi kogoś, kto tego choć raz nie
zrobił. Ale upieranie się, że po jednym twoim słowie ktoś
mógł skoczyć przez okno, to już naprawdę szczyt aro�
gancji i egocentryzmu, nie uważasz? - Z dezaprobatą
pokręciła głową. - Naprawdę, Jack, nie jesteś odpowie�
dzialny za cały świat. I nie masz wpływu na wszystko.
Jesteś odpowiedzialny tylko za siebie.
Ciągle jeszcze stał nieruchomo, trzymając jej przegu�
by w kurczowym uścisku.
- Nigdy nie myślałem o tym w ten Sposób - powie�
dział w końcu, powoli dobierając słowa. - Kiedy Eryk
zginął, czułem się odpowiedzialny za jego śmierć. I tak
cholernie winny. Prosił mnie, żebym coś dla niego zrobił,
Anula & Irena
scandalous
a ja nie chciałem. Po tym wszystkim, co oh Zrobił dla
ninie! Zawiodłem go. A kiedy umarł, nie mogłem już
w żaden sposób naprawić błędu. Dosłownie katowałem
się poczuciem winy i przez dwadzieścia pięć lat nie po�
trafiłem myśleć o niczym innym.
- Nie uważasz w takim razie, że pora wreszcie prze�
stać? Wybaczyłeś mi moją przeszłość, a teraz wybacz
sobie swoją.
- To nie to samo, Faith. Ty byłaś niewin...
- To jest dokładnie to samo; różnią się tylko szczegó�
ły. Choć trzymał ją za przeguby, gwałtownie wczepiła
się w jego koszulkę, szarpiąc ją z zapamiętaniu. Czuła,
że musi się spieszyć, bo minie ulotna chwila wahania
i Jack znów zasklepi się w swoim cierpieniu. - Byłeś
młody, niedoświadczony, prawie dziecko, zupełnie jak ja
- mówiła gorączkowo. -I wydarzyło się coś strasznego.
Nie było w tym twojej winy, ale czułeś się winny i odpo�
wiedzialny, bo tak właśnie myślą dzieci, gdy im albo ich
najbliższym zdarzy się coś złego. Ale minęło ćwierć
wieku, więc nie jesteś już małym chłopcem, Jack. Mu�
sisz odpuścić sobie tę winę. Musisz!
Stali nieruchomo. Mijały dręczące sekundy. Pozostała
tylko nadzieja.
Aż wreszcie coś drgnęło w nieruchomym spojrzeniu >
mężczyzny.
- Może... - zaczął z wysiłkiem, jakby zrzucał z sie�
bie ciężar dwudziestu pięciu lat udręki - .. .może rzeczy�
wiście powinienem przemyśleć to od nowa.
W tym momencie wiedziała już, że wszystko będzie
dobrze. Ziarno zwątpienia zostało posiane w duszy Ja-
Anula & Irena
scandalous
cka Shannona i zaczęło zapuszczać korzenie. Faith głę�
boko zaczerpnęła powietrza i z ogromną ulgą oparła gło�
wę na piersi mężczyzny.
Jack musnął ustami jej włosy.
- Powiedz, co mam z tobą zrobić, aniołku? - sze�
pnął, przepełniony szczęściem.
- Kochać mnie - powiedziała z nadzieją.
Uśmiechnął się i zaczął ją całować. Ich wargi zetknę�
ły się, jakby pieczętowały uroczystą i czułą umowę, za�
mykającą przeszłość. Umowę, która pozwalała im ra�
zem wkroczyć w nowe życie. A kiedy Jack oderwał usta
od warg Faith, uśmiechnął się jeszcze faz. Puścił jej
przeguby i znanym już obojgu gestem ujął jej twarz
w dłonie.
- Czy kiedykolwiek mi wybaczysz, aniołku?
- Co mam ci wybaczyć?
- Wszystko: moją głupotę, gruboskórność, ból, jaki
ci zadałem, idiotyczne przedstawienie, jakie urządziłem
z Bogu ducha winną Jill - wyliczał bezlitośnie.
- Rzeczywiście, to było idiotyczne. Na drugi raz daj
sobie spokój z takimi pomysłami.
- Faith, już nigdy tego nie zrobię. Nigdy!
- Myślę, że należą mi się formalne przeprosiny.
- Mów, co mam zrobić - paść na kolana, włożyć
włosiennicę, kupić ci najpiękniejsze kwiaty?
. Dobrze już, dobrze, wystarczy zwykłe przepra�
szam".
- Przepraszam! Przepraszam cię za to, że zachowa�
łem się jak dureń.
- Myślę, że powinieneś również przeprosić Jill.
Anula & Irena
scandalous
- Już to zrobiłem. Wyraziła nadzieję, że każesz mi
trochę odcierpieć, zanim przyjmiesz mnie z powrotem.
- Uważasz, że powinnam cię podręczyć?
- Za pózno, kotku. Już mnie przyjęłaś.
- Ja chyba straciłam rozum, naprawdę - zamruczała
rozkosznie jak kotka, zarzucając mu ramiona na szyję;
- Ale póki pamiętam, powinieneś przeprosić też Bobbie-
-Sue.
- Za co znowu?
- Jeśli tego nie zrobisz, da ci w zęby, bo jesteś dra�
niem bez serca. Tak mi obiecała.
- Jedno się. tylko zgadza: rzeczywiście jestem bez
serca, bo oddałem je tobie, aniołku - stwierdził z niekła�
maną satysfakcją.
- Och, Jack. - Faith promieniała ze szczęścia, choć
nie było to jeszcze prawdziwe wyznanie miłości, które
chciałaby usłyszeć. Wiedziała jednak, że usłyszy je
wkrótce. - Jack - szepnęła znowu i uniosła głowę do
pocałunku.
Teraz całowali się z pasją i zapamiętaniem. Oboje
drżeli z powstrzymywanej namiętności. Już po chwili
Jack porwał Faith w ramiona i zaniósł do sypialni, ni�
czym pirat unoszący świeżo zdobyty skarb.
Czuł się lekko, radośnie. Faith wpadła w ten sam na�
strój, więc baraszkowali po łóżku, śmiejąc się i żartując.
W pewnym momencie ich oczy spotkały się i nagle znie�
ruchomieli, zapatrzeni w siebie, jakby ktoś rzucił na nich
urok. Jack pochylił się nad Faith i pogładził ją po twarzy
drżącą ręką.
- Aniołku, przecież ja cię kocham, wiesz? powie-
Anula & Irena
scandalous
dział głosem nabrzmiałym wzruszeniem. Tak cudownie
wymawiało mu się te słowa, że chciałby je powtarzać co
chwila.-Kocham cię. Kocham...
W oczach Faith zabłysły złote iskierki.
- Ja też cię kocham, Jack - powiedziała z prostotą.
- Nikt nie będzie cię tak kochał jak ja - obiecał solen�
nie. - Różnica wieku ani doświadczeń nie ma znaczenia. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne