287. Linz Cathie Warto byĹo czekaÄ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

a potem zamknął ją na klucz. - Właściwie co tu można po�
kazywać... Zwykłe biuro: telefony, jeden faks, dwa biurka,
kartoteki, wyposażenie policyjne. Z tyłu mamy jedną zakra�
towaną celę. - Otworzył drzwi, żeby Gaylynn mogła ją obe�
jrzeć. - Za tamtymi drzwiami jest toaleta. W tym pokoju -
a raczej wnęce - centralka radiotelefoniczna.
Gaylynn zamilkła. Oglądała teraz Huntera w codziennej
zawodowej scenerii i nagle dotarło do niej, że on naprawdę
jest człowiekiem, który zarabia na życie pilnowaniem po�
rządku.
- Coś nie tak? yle się czujesz? - spytał.
Pokręciła przecząco głową. Przypomniała sobie, że Lo�
nesome Gap to nie Chicago i Hunter naraża się tutaj
w nieporównywalnie mniejszym stopniu niż policjanci
WARTO BYAO CZEKA 87
w wielkich miastach. A jednak wystarczyłby jeden sza�
leniec...
Zamknęła oczy, żeby odsunąć od siebie ponure myśli.
- Więc może spotkamy się pózniej. - Pogładził ją po
policzku.
Zastanawiała się, czy zrobił to rozmyślnie, żeby ją uspo�
koić. Jeśli tak, to mu się udało.
Właściwie pogodziła się już z myślą, że nie zdąży tego
popołudnia obejrzeć biblioteki, ale skoro sytuacja rozwi�
nęła się tak pomyślnie, nie mogła nie skorzystać z okazji.
Uliczkę prowadzącą do opuszczonego budynku łatwo
mogła przeoczyć - drogowskaz był zardzewiały i prawie
nieczytelny - ale zauważyła ją i skręciła.
Stary dom z nie otynkowanej cegły okazał się zamknię�
ty. Schody prowadzące do drzwi frontowych porastało ziel�
sko. Czy wewnątrz było pusto, czy też książki zostały?
Zauważyła wysoko osadzone okna w ścianie szczytowej.
Nie byłaby sobą, gdyby nie spróbowała przez nie zajrzeć
do środka. Dopiero za trzecim razem zdołała odbić się od
błotnistego gruntu i oprzeć jedną stopę na ramie okiennej
sutereny.
Podciągnęła się na tyle wysoko, żeby zerknąć przez
brudną szybę, gdy nagle poczuła szerokie męskie dłonie
chwytające ją w talii.
- Co ty, do diabła, robisz?
ROZDZIAA SI�DMY
- Ja? - warknęła. - Powiedz raczej, co ty tu robisz.
- Wygląda na to, że zatrzymuję włamywaczkę.
Próbowała uwolnić się z jego uchwytu, ale przez to ich
bliskość stawała się jeszcze bardziej intymna.
- Zamierza pani opierać się przy aresztowaniu? - spytał
ochrypłym szeptem.
Usiłowała oprzeć się dręczącej pokusie. Hunter przyci�
skał ją do siebie, poruszał instynktownie biodrami, dając
oczywisty dowód swojego pożądania. Kiedy już myślała,
że serce wyskoczy jej z piersi, postawił ją na ziemi i obró�
cił. Patrzyli sobie prosto w oczy.
- Jesteś w tarapatach - szepnął.
- I to jakich - odpowiedziała identycznym szeptem.
Nie mogła mu się oprzeć. Musiała go pocałować. I zro�
biła to.
Zaczęło się od długiego, płomiennego spojrzenia w ka�
wiarni. Potem napięcie rosło i oboje czuli przez skórę, że
nie obędzie się bez wybuchu.
Najpierw Gaylynn ledwie musnęła jego wargi, powoli,
delikatnie, jakby zapraszając go do zabawy. Znieruchomiał
i przez kilka sekund, mrucząc z zadowolenia, pozwolił się
kusić. Słyszała jego nierówny oddech, widziała zamglone
oczy. Hunter, wyprężony jak do skoku, był u kresu wytrzy�
małości.
WARTO BYAO CZEKA
89
Objął dłońmi jej pośladki i mocniej przygarnął Gaylynn
do siebie. Ich usta połączyły się w długim, gwałtownym
jak letnia burza pocałunku.
Gaylynn nie poznawała siebie samej. Pragnęła Huntera
tak rozpaczliwie, że gotowa była błagać, żeby ją kochał,
dotykał, przekonał się, jak bardzo jest podniecona. Nie była
w stanie myśleć. Chciała zachwycać się jego ciałem, po�
znawać jego tajemnice i czułe miejsca. Niektóre już odkry�
ła. Hunter prężył się, kiedy czubkiem języka łaskotała jego
podniebienie, uśmiechał się błogo, kiedy całowała jego
szorstką szyję.
Jego ręce błądziły po wypukłościach bioder Gaylynn,
jej ramion, po paciorkach kręgosłupa. Kiedy jednym sta�
nowczym ruchem wyjął zza paska jej dżinsów czerwo�
ny podkoszulek, westchnęła z ulgą. Zwlekał kilka sekund,
z premedytacją, zanim jego ręce wśliznęły się pod baweł�
niany materiał. Gaylynn drgnęła jak porażona prądem.
Nareszcie! Nareszcie pieścił dotykiem jej nagie ciało.
Opuszkami palców przebiegał po plecach, od talii po na:
sadę włosów, tam i z powrotem. Chciała go ponaglić. Pró�
bowała wyciągnąć mu ze spodni koszulę. Nie zdążyła.
Poczuła jego dłonie na piersiach. O dziwo, jedwabna
tkanina stanika potęgowała doznanie, zamiast je osłabić.
Tego właśnie pragnęła - przeżywać rozkosz bez znie�
czulenia. Chciała czuć nagość Huntera, tak jak on czuł teraz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne