Roberts Nora_Pasja Ĺźycia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

kać w tej głupiej Kalifornii.
Ach, więc chodzi o brata, pomyślał z ulgą Brody
i sięgnął do kieszeni, widząc, że po policzku Kate
spłynęła jeszcze jedna łza.
- Tam ma pracę - powiedział, pragnąc ją pocie�
szyć, i podał jej chusteczkę.
- Wybacz, ale nie chce mi się teraz myśleć logicz�
nie. - Wzięła od niego chustkę, wytarła oczy i nos.
-Dzięki.
- Drobiazg.
- Masz rodzeństwo?
- Nie.
- A chciałbyś mieć? Tanio sprzedam. - Westchnę�
ła, oparła się plecami o wyższy stopień. - Moja sio�
stra mieszka w Nowym Jorku, Brandon w Los Ange�
les, a ja w Wirginii. Nie przypuszczałam, że kiedyś
tak się od siebie oddalimy.
- Co z tego, że daleko mieszkacie? Przecież jeste�
ście sobie bardzo bliscy.
Kate spojrzała na niego nieco zdumiona. Od razu
przestała płakać.
- Masz rację. Masz świętą rację. Jak dobrze, że to
powiedziałeś. - Oddała mu chusteczkę. - Porozma�
wiaj ze mną jeszcze trochę, dopóki mi nie odejdą te
głupie myśli. Opowiedz, jak spędziliście święta.
PASJA %7łYCIA 75
- Jack obudził mnie o piątej rano. - Brody u-
śmiechnął się na wspomnienie świątecznego poranka.
- Skakał z radości prawie do sufitu. Już się bałem, że
trzeba go będzie stamtąd zeskrobywać.
- A jak tam świąteczny obiad?
- Tak sobie. - Brody przestał się uśmiechać. - By�
liśmy u moich rodziców. Mieszkamy w tym samym
mieście, ale wcale nie jesteśmy sobie bliscy.
- Szkoda.
- Bardzo kochają Jacka, a to najważniejsze.
Po co ja jej o tym opowiadam, pomyślał zły na
siebie. Pewnie dlatego, że tak bardzo mnie to boli.
Mój ojciec neguje wszystko, co dla mnie ważne, za�
wsze o wszystko ma do mnie pretensje.
- Muszę wracać do pracy - wstał - bo szef mi
obetnie pensję.
- Brody...- zaczęła Kate.
Widziała, że jest zakłopotany. Chciała go jakoś
podnieść na duchu, ale nie bardzo wiedziała, co i jak
powiedzieć.
Chwilę pózniej wrócili Brandon z Jackiem i już nie
można było mówić o niczym tylko o tym, co intereso�
wało Jacka.
- Tatusiu! - wołał, nim jeszcze odpiął przytrzy�
mujący go w fotelu pas. - Brand dał mi swoją rękawi�
cę! I jeszcze piłkę ze swoim podpisem.
Brody przykucnął i złapał pędzącego do niego synka.
- Pokaż. - Obejrzał rękawicę i piłkę, jeszcze
ciepłe od uścisku rączek Jacka. - Rzeczywiście fanta�
styczne. Musisz je teraz bardzo szanować.
76 PASJA %7łYCIA
- Będę szanował. Obiecuję. Dzięki, Brand! Strasz�
nie ci dziękuję. Możemy to pokazać chłopakom, ta�
tusiu?
- Oczywiście. - Brody wziął Jacka na ręce. -
Dziękuję - powiedział do Brandona.
- Nie ma za co. Cała przyjemność po mojej stro�
nie. Pamiętaj, Jack. Uważnie obserwuj piłkę.
- Nie zapomnę - obiecał chłopczyk. - Do widzenia.
- Szczęśliwej podróży - dodał Brody i zaniósł Ja�
cka na drugą stronę domu, żeby mały mógł pochwalić
się brygadzie swoimi skarbami.
Kate pochyliła się przy otwartym oknie samocho�
du. Brandona.
- Wielkie dzięki, braciszku - powiedziała. - Chy�
ba jednak jesteś mądrzejszy, niż myślałam.
- Ten Jack to strasznie fajny dzieciak. - Brandon
lekko uszczypnął siostrę w policzek. - Widzę, że
masz oko na jego tatusia.
- Mam oboje oczu na jego tatusia. - Kate roze�
śmiała się. Pochyliła się i pocałowała brata. - Jedz
sobie do tej swojej Kalifornii, tylko uważaj na siebie.
- A ty się dobrze zachowuj.
- Nie licz na to.
- Nie liczę. - Brandon roześmiał się, włączył sil�
nik. - Tak tylko powiedziałem. Trzymaj się, Katie.
Kate odsunęła się od krawężnika, pomachała mu
ręką.
- Wysokich lotów - mruknęła, bo i tak nie mógł
jej już usłyszeć.
PASJ %7łYCIA 77
Natasza zwykle spędzała sylwestra w kuchni.
Przygotowywała przyjęcie, jakie tradycyjnie wyda�
wała w pierwszym dniu nowego roku dla rodziny,
przyjaciół i dla sąsiadów.
- Brand mógł wyjechać dopiero po Nowym Roku
- mówiła rozżalona Kate.
- Nie mógłby, kochanie. - Natasza przykręciła
gaz pod brzoskwiniami, z których przyrządzała kisiel.
- Już zapomniałaś, jak to jest? Rok temu ty też byłaś
daleko stąd. Miałaś swoje życie, swoją pracę. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne