[ Pobierz całość w formacie PDF ]

krzyki zwarły się tak, jak ich ciała posrebrzone księżycową poświatą.
Uśmiech przygasł na twarzy Hope, kiedy przypomniała sobie, dla�
czego Rio wczoraj wyjechał.
Nie chciał być jej kochankiem.
A teraz jest.
- Hope... - zaczaj, widząc smutek w jej oczach.
150
151
- Nie - ucięła, kładąc palec na jego ustach. - Wiem, że nie chciałeś
lawą rozkoszy, której zaznała w nocy. Powoli, z pomrukiem aprobaty prze�
zostać moim kochankiem. Ale stało się. Nie oczekuję, że się zmienisz.
sunęła dłonią po jego męskości.
I ty też nie oczekuj ode mnie zmiany. Kocham cię, Rio.
Zabrakło mu tchu.
Obdarował ją gwałtownym, namiętnym pocałunkiem i wypadł z po�
- Myślałem, że cię będzie piekło.
koju, jakby się paliło.
Pokręciła głową.
Wczoraj była dziewicą. Dzisiaj jest jego kobietą. Jutro...
Jego dłoń wślizgnęła się pomiędzy jej uda. Olśniła go jedwabista wil�
Jutro należy do wiatru. Stawi mu czoło, kiedy będzie musiał. A na
goć. Oddech mu zamarł, a serce przyśpieszyło.
razie wzywa go dzień dzisiejszy, promieniejący Hope, nadzieją.
- Jesteś pewna? - głaskał ją, wypatrując w niej oznak wycofywania
- Twoja kąpiel ma ponad pół metra głębokości i paruje! - zawołał,
się.
schodząc po schodach. - Zanim się ubierzesz, przygotuję śniadanie.
Drgnęła, otwierając się na jego dotyk. Jej płomienna, tętniąca reakcja
- Dokąd jedziemy? - Hope wstała z łóżka. Zadrżała, kiedy bose sto�
świadczyła, że na niego czeka.
py zetknęły się zimną podłogą.
- Chcę, żebyś była w stanie dosiąść konia.
- Ni powim! - powiedział przeciągle.
Ale nawet gdy to mówił, pieścił ją, wyzwalając coraz więcej płynne�
Roześmiała się na tę zwięzłą parodię Masona i pośpieszyła do łazien�
go jedwabiu.
ki. Długo leżała w gorącej wodzie.
Przymknęła oczy, kiedy przeszył ją dreszcz cudownej rozkoszy.
W końcu już nie mogła się oprzeć zapachowi śniadania. Wstała, nie
- Przywiążę poduszkę do siodła.
patrząc i sięgnęła po ręcznik. Wieszak był pusty. Najbliższy znajdował
Roześmiał się i osunął się do }e} kolan.
się w szafie na bieliznę stojącej w korytarzu. Zimnym korytarzu.
- To nie będzie konieczne.
Zbierała się w sobie, przygotowując się do lodowatego biegu do bie-
Pochłonął ją gorący, wilgotny wir jego ust. Kiedy zaczęła drżeć i krzy�
liz
niarki, kiedy drzwi łazienki się otworzyły. Stanął w nich Rio. W ręku
czeć, pociągnął ją na dół i pozwolił, by namiętność porwała ich oboje.
trzymał gruby miękki ręcznik.
Leżał potem ubrany na chłodnej podłodze, a Hope na nim. Z uśmiechem
- Potrzebujesz czegoś? - spytał. głaskał ją po plecach.
- Brrr - odparła.
- Na pewno ci ciężko - powiedziała.
Wszedł i zamknął za sobą drzwi, żeby z pomieszczenia nie umknęło
Roześmiał się, a jego śmiech znów ją pobudził.
parujące ciepło. Potem rozpostarł ręcznik w cichym zaproszeniu. Otuliła
- Mmm - mruknęła. - Tak, dobrze.
się nim i jego ramionami. Całował ją dopóty, dopóki nie można już było
Jego serce znów przyśpieszyło.
stwierdzić, czy zaczerwienienie skóry jest wynikiem gorącej kąpieli, czy
- Lepiej wstań, marzycielko. Musimy znalez
ć studnię.
jeszcze gorętszej namiętności, jaką w niej wzbudził.
Pocałowała go w brodę, westchnęła, podniosła się z wysiłkiem i sia�
- Bo ja potrzebowałem właśnie tego - powiedział ochrypłym gło� dła na nim okrakiem.
sem. Podniósł głowę i odsunął Hope od swojego spragnionego ciała. -
Stracił dech w piersiach.
Jeśli nie przestanę w tej chwili, to żadne z nas nie będzie miało sił wsiąść
- Hope?
na konia.
- Hm?
- Zwłaszcza na takiego jak Jez
dziec Burzy - powiedziała, uśmie�
Zdjął ją ze swojego pobudzonego ciała.
chając się do niego drżącymi ustami.
- Wynoś się stąd, bo inaczej żadne z nas nie będzie w stanie cho�
- Chyba tego narwańca zostawię w zagrodzie - przyznał Rio. - Po�
dzić, nie mówiąc już o jez
dzie konnej.
dejrzewam, że dzisiejszego ranka ma więcej krzepy ode mnie.
- A gdybym cię tak zaciągnęła w ubraniu do tej wanny? Wciąż jest
Hope spojrzała w dół, zauważyła niedwuznaczne wybrzuszenie
gorąca.
w dżinsach. Przemknął ją dreszcz rozkoszy, kiedy przypomniała sobie
Wstał z bolesnym wysiłkiem. Z żalem pokręcił głową i wyszedł z za�
piękno jego ciała pod jej dłońmi. Fala wspomnień oblała ją rozżarzoną
parowanej łazienki.
152 153
Spojrzała na niego zaskoczona, uśmiechnęła się, ześlizgnęła z Aces
- Z
niadanie gotowe! - zawołał z bezpiecznej odległości. I ja też.
i sięgnęła po zgrzebło.
Znowu.
- Dzięki nogom zdobyłam pieniądze na utrzymanie rancza - powie�
Wciąż nie mógł się nadziwić, że tak reaguje na Hope. Przypominało
działa, czesząc klacz. - Moją specjalnością były buty, rajstopy i koszulki
mu to znalezienie artezyjskiego z
ródła na środku rozległej pustyni. y
ró�
nocne z rozcięciem do pół uda. Ta zielona suknia była pokazywana na
dła nie powinno tam być. To przeczyło wszelkiej logice i doświadczeniu.
jednym z moich ostatnich pokazów. Lubię ją, jest taka miękka.
Ale przecież z nią tak było: była czystym, słodkim i niewyczerpanym z
ró�
dłem, pulsującym rytmem, który przekraczał granice wszelkiej logiki i do� Ria przymknął oczy. Wspomnienie jej jedwabistej skóry na tle ciem�
świadczenia, głębokim jak samo życie. nozielonego aksamitu było tak rozkoszne, że niemal bolesne.
- Więc wyjmujesz ją z szafy i wkładasz, kiedy nikogo nie ma w po�
Zanim się ubrała i weszła do kuchni, Rio napełnił dwa talerze stosa�
bliżu.
mi naleśników, szynki i jajek. Zmierzyła wzrokiem ogromne śniadanie
i spojrzała na niego w bezgłośnym proteście. - Z wyjątkiem wczorajszego wieczoru. - Hope zadrżała. - Turner
wiedział, że będę sama. Widział cię w mieście.
- Do obiadu będziesz się cieszyć, że to zjadłaś - powiedział.
- Wiem. Sprzedawca w sklepie z narzędziami powiedział mi, że John
Więc zjadła. Wiedziała, że ma rację. Poza tym była bardzo głodna.
Turner, jak tylko mnie zobaczył przez szybę, zawrócił i wyjechał z mia�
Kiedy ładnie wyczyściła talerz i włożyła do ust ostatni kęs naleśnika,
sta tak szybko, jakby go ścigały sfory piekielne. - Spojrzenie Ria, stało
podniosła wzrok znad talerza. Uśmiechał się do niej.
się ostre jak połyskujące ostrze sztyletu.
Dotknął jej dolnej wargi, polizał palec i powiedział:
- Cieszę się, że wróciłeś - rzekła po prostu.
- Sama słodycz.
- Ja się cieszę o wiele bardziej niż ty. - W jego głosie wibrowały:
- Syrop zawsze jest słodki - zauważyła rozsądnie, z miłością w oczach.
wściekłość na Johna Turnera, gniew na samego siebie i pożądanie Hope,
Powoli pokręcił głową.
tak intensywne, że zadrżał.
- Nie syrop. Ty. - Westchnął i odsunął krzesło od stołu. - Chodz
my,
zanim moje dobre chęci się rozwieją jak dmuchawiec na wietrze. Znowu. Mruknął coś i poszedł do stajni. Za kilka chwil wyłonił się, prowa�
dząc Szarówkę. Klacz skierowała się w stronę przyczepy do przewozu
- Nie powiedziałeś mi, dokąd jedziemy.
koni, która stała za stajnią, odczepiona od pikapa Ria. Była to odruchowa
- Bo zbiłaś mnie z tropu.
reakcja konia, który przywykł do tego, że się go wozi po całym Zacho�
- Punkt dla mnie. A dla ciebie też?
dzie. Wszak jej właściciel jez
dził od miasteczka do miasteczka, od ran�
Zaśmiał się.
cza do rancza, od horyzontu po horyzont. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

kajaszek.htw.pl