Dussler Barbara AnioĹy naprawdÄ istniejÄ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

oczywiście, że nie. Wiem o tym. Gratuluję ci wyników badań. Wszystkie są bez zmian
chorobowych". - Czy to dobrze?" - pytam podejrzliwie. - Ależ oczywiście, i to jeszcze jak
dobrze!" - cieszy się doktor Stahnke. Guzy na twoich płucach znikły, nie stwierdzono żadnych
widocznych przerzutów w twoim udzie, wszystkie chłoniaki w rejonie węzłów chłonnych cofnęły
się. Czy to nie wspaniałe?".
Czy to jest wspaniałe? Co za pytanie! Nie mogę uwierzyć własnym uszom. To najwspanialsza
wiadomość, jaką usłyszałam w całym swoim życiu! Azy radości tryskają mi z oczu jak dwie
fontanny; podbiegam do mamy i rzucam się jej na szyję. Obie śmiejemy się i płaczemy na
przemian, piszczymy i kwiczymy, podskakując przy tym jak dwa hipopotamy ukąszone przez
tarantulę.
Doktor Stahnke próbuje zaciągnąć nas do jakiegoś gabinetu, ale gdzie tam - po takiej wiadomości
nie chcę słyszeć o żadnych badaniach! Wyrywam się i biegnę do sióstr urzędujących w gabinecie
przyjęć. Słyszałyście? %7ładnych zmian chorobowych! Jestem zdrowa, zdrowa!" -terkocę jak
katarynka, wciąż jeszcze śmiejąc się i płacząc na przemian.
Dopiero po chwili spostrzegam dwie matki, które siedzą w poczekalni. Patrzą na mnie zdumione,
wytrzeszczając oczy. - Przepraszam" - mówię szybko i robię piękny dyg. - Bardzo mi przykro!
Ale naprawdę, żadnych, żadniusień-kich zmian!" - próbuję wyjaśnić im powód mojego entu-zjamu.
Potem robię w tył zwrot i biegnę co sił w nogach do pokoju konferencyjnego, do którego weszli
przed chwilą doktor Stahnke i mama.
282
Czy to znaczy, że teraz mogę pójść do domu?" - wołam już od drzwi, przerywając niegrzecznie ich
rozmowę. Nie będzie już więcej chemii?".
Doktor Stahnke potrząsa z żalem głową, po czym wyjaśnia mi, że bez względu na rewelacyjne
wyniki moich ostatnich badań muszę dokończyć chemioterapię. To nieuniknione. Czyli pozostały
mi jeszcze dwa ostanie bloki chemii. Doktor tłumaczy cierpliwie: Wszystkie widoczne dla nas
przerzuty zniknęły. Ale maleńkie, śladowe pozostałości guzów nowotworowych, które dla naszej
aparatury medycznej są często niewidoczne, mogą się jeszcze gdzieś chować. Długoletnie badania
wykazały, że pacjenci, którym przedwcześnie przerwano chemioterapię, bo nie było już żadnych
widocznych przerzutów, często po sześciu miesiącach lub najpózniej po roku, wracali do nas z
nowymi zmianami chorobowymi. Ale ty nie chcesz przecież narażać się na takie ryzyko, prawda
Basiu? Wiem, że jesteś rozsądną osóbką!".
Oczywiście, że nie chcę! I jestem rozsądna, nawet bardzo. To byłoby wprawdzie takie piękne -
odwrócić się teraz na pięcie i wymaszerować z kliniki z do niezobaczenia się już nigdy!" na
ustach, ale jeśli doktor nie pozwala... Moja radość z tego nieoczekiwanego zaniku wszystkich
guzów jest przeogromna i nic nie może jej zmącić - nawet perspektywa dwóch kolejnych bloków
chemii, z którymi tak czy siak musiałam się liczyć.
Pół godziny pózniej, całkowicie odprężona i spokojna jak nigdy, poddaję się zabiegom; również
pobyt w klinice do następnego dnia jest mi całkowicie obojętny. Teraz, kiedy nie mam już żadnego
złośliwego świństwa, mogą mi nawet zrobić sto zastrzyków jeden za drugim. Znowu jestem
zdrowa!" - bije moje serce. Znowu jestem zdrowa!" -
283
bębni mi w uchu. Znowu jestem zdrowa!" - krzyczy radośnie w mojej głowie. Jestem taka
uradowana i tak bardzo szczęśliwa, że to wszystko nie poszło na marne: chemioterapia, praca z
panią Gampert i moja przemiana z grzecznej świętoszki w zuchwałą nastolatkę. Juchu!!!
Czuję się tak, jakby moja dusza mogła nareszcie latać. Wolność jest tuż, tuż, na wyciągnięcie ręki.
Tak samo jak niebo, które teraz jest tak blisko, że prawie mogę je złapać!
Zamykam oczy i dziękuję Bogu i Elmerowi.
Po południu przychodzi do mojego pokoju profesor De-batin. Również on mocno ściska moją dłoń,
gratuluje mi z całego serca i cieszy się razem ze mną. Patrzy na mnie z uśmiechem, a potem mówi,
że jestem medycznym cudem", ponieważ do tej pory nie wystąpiły u mnie żadne uboczne skutki
chemioterapii, za wyjątkiem wypadania włosów, oczywiście.
Prawdopodobnie przyczyna tego cudu kryje się w zmianie twojego nastawienia. Zwróć uwagę, że
po początkowym szoku i stosunkowo długim okresie apatii - jedno i drugie było zresztą w pełni
zrozumiałe - z godną podziwu energią podeszłaś do swojej choroby i dzielnie stawiłaś jej czoło.
Wiem z doświadczenia, że nastawienie psychiczne chorego to połowa sukcesu. Pacjenci, którzy są
dobrej myśli i wierzą w powodzenie kuracji, znacznie szybciej dochodzą do zdrowia, aniżeli
pesymiści. Przecież zawsze byłaś przekonana, że chemia ci pomoże" - chwali mnie pan doktor.
I ma on wprawdzie rację, ale gdzie byłabym dzisiaj bez moich potajemnych pomocników i
sojuszników? Nie mam odwagi opowiedzieć mu o pani Gampert, Elmerze i Nux Vomica. Dlatego
kiwam głową na znak, że zgadzam się z nim w całej rozciągłości. Tak, tak, gdyby nie chemia...
284
Tak naprawdę będziemy świętować w środę, jak zwolnią mnie z kliniki. Ma się rozumieć, w
naszym kochanym Wi-ley'sie", a jakże! Już to widzę oczami wyobrazni. Zaszaleję i zamówię sobie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne